NOTICIAS (nieuwsberichten)

Iedereen heeft het hier over ‘la marcha’, al zijn de meningen erg verdeeld. De één is blij met de massale opkomst van de bevolking tegen het pact tussen het FSLN (sandinisten) en de PLC (liberalen, erfgenamen van oud-dictator Somoza). De opkomst was in ieder geval groter dan verwacht.
Maar anderen doen het af als een initiatief van de bedrijfsleiders en bourgoisie (die inderdaad het initiatief namen voor de betoging). Het moest een niet-partijgebonden demonstratie worden, met enkel de kleuren blauw en wit (kleuren van de Nicaraguaanse vlag). Maar uiteindelijk werden er ook allerlei vlaggen van kleinere politieke partijen meegedragen of de rood-zwarte vlaggen van het FSLN: door mensen die willen dat de Sandinisten ophouden te onderhandelen met de erfgenamen van Somoza en de corrupte oud-president Aleman. Ze vragen om een terugkeer naar de echte waarden van het Sandinisme.

Door de huidige leiding van die partij (oudgedienden Daniël Ortega en Tomas Borge) wordt dit afgedaan als een beweging die niet de macht heeft om een derde politieke stroming te worden (daarvoor zijn ze intern te verdeeld en zitten er allemaal mensen tussen die zelf graag de volgende president van Nicaragua willen worden).

Maar één ding is zeker: de woede en de frustratie broeit hier in alle lagen van de bevolking, en er is veel onvrede over het onvermogen van de huidige president, Enrique Bolaños, om de echte problemen op te lossen. Sommige mensen leggen het pact tussen FSLN en PLC daarom als volgt uit: deze partijen nemen hun verantwoordelijkheid op, omdat de president dat niet doet. Zonder hun pact zou het land afglijden in chaos. Maar het is mij nog niet duidelijk, in hoeverre de onmacht van Enrique Bolaños het resultaat is van het feit dat de twee invloedrijkste stromingen in de Nicaraguaanse politiek allerlei zaken achter zijn rug om bedisselen.

Los daarvan zijn er wellicht belangrijker zaken. Zoals de ratificatie door het Nicaraguaanse parlement van het TLC = Tratado de Libre Comercio. Oftewel: een vrijhandelsakkoord met de Verenigde Staten, naar goed gebruik geheel volgens de regels/wensen van de Amerikanen. Over dit akkoord verschillen de regeringspartij PLC en de oppositiepartij FSLN danig van mening. Het FSLN van Daniël Ortega zou graag een referendum organiseren, voorafgegaan door een ‘brede maatschappelijke discussie’, zodat "Nicaragua een tegenvoorstel heeft voor het akkoord dat de regering heeft gesloten" (met de Amerikanen). Zo kennen we hem weer, met een anti-imperialistische touch. ¡Que viva Sandino! Hierover hoor je de bedrijfsleiders niet, hun blauw-witte vlaggetjes waren wellicht één grote afleidingsmanoeuvre.

Ondertussen in mijn wijk: voor het eerst in al die jaren dat ik hier kom, is er soms geen water, omdat de electriciteit waarmee de waterpompen werken, geregeld uitvalt. Leve de privatisering!