Managua, dag één

Managua, hoofdstad van Nicaragua. Ik heb niet het beste moment van het jaar gekozen, want het stikt hier van de vliegen en de muggen. Me picaron en todos los lados, oftewel: ik zit onder de muggebeten en krab me een ongeluk (kan het niet laten).

Op het eerste zicht lijkt er niet veel veranderd: de straten en de markten lijken hetzelfde, maar op het tweede zicht blijken vele handelaars verdwenen en starten er in hun plaats weer andere mensen. Overleven is hier nog steeds het codewoord.
Aan de andere kant staan er hier nu overal reclamepanelen die `s-nachts zelfs verlicht zijn, zijn er grote supermoderne benzinestations geopend...

Morgen koop ik mijn eerste krant en zal ik wellicht al iets meer begrijpen van de huidige politieke en sociale toestand. Vandaag was er een grote, niet-partijgebonden demonstratie in Managua, vooral tegen `el pacto`= de afspraken die er gemaakt worden tussen de Sandinisten van het FSLN (de grootste oppositiepartij) en de liberalen (regeringspartij) van oud-president Aleman (corrupt, veroordeeld en opgesloten in de gevangenis, inmiddels - door dat pact - vrijgelaten: hij zit zijn straf nu thuis uit, onder huissarrest).

Ik beperk mij ondertussen tot het dagelijks leven: tijd doorbrengen met de familie, een babbeltje hier en daar in de buurt (tienes novia, cuando te vas a casar? = heb je een vriendin, wanneer ga je nu eens trouwen?),
en Yolanda en Martha helpen in het cafetin in het parkje naast de kerk La Merced.

En als eerste visueel teken van mijn verblijf hier: enkele fotos: