ASOTRAEXDAN - hongerstaking beëindigd

Dit bericht komt uit Managua, al zit ik zelf 140 km verderop in Juigalpa. Leve de moderne communicatiemiddelen...

De uitkomst van de vergadering van gisteren is positief. De Junta Directiva (de dagelijkse leiding) van het Parlement heeft een verklaring ondertekend met de belofte het pakket van maatregelen ten gunste van de Nemagon-slachtoffers goed te keuren, direct na terugkeer uit vakantie (5 september a.s.)
De hongerstakers hebben hierop besloten hun actie stop te zetten. Ze blijven wel kamperen voor het parlement, totdat de volksvertegenwoordigers hun beloften ook daadwerkelijk nakomen.

Het akkoord in het kort:

- goedkeuren van een budget voor het Ministerie van Volksgezondheid (MINSA) van 103 miljoen cordobas voor zorg en medicijnen aan de Nemagon-slachtoffers

- de Wet ter bescherming van de Nemagon-slachtoffers (die vastlegt dat zij multinationals voor de rechter kunnen dagen), zal niet worden afgeschaft, nog gewijzigd... ook niet onder druk van de CAFTA-partners (vooral: de VS)

- Wet 456 zal worden aangepast: chronische nieraandoeningen zullen worden opgenomen in de lijst van ziekten als gevolg van arbeidsomstandigheden

- de Ley de Emergencia de Pensiones Vitalicias (een noodwet om de slachtoffers een pensioen te kunnen geven) zal worden behandeld en goedgekeurd


Ondertussen is er wel een hele discussie in El Nuevo Diario over de bloedbank van het Rode Kruis. Doordat de mensen van ASOTRAEXDAN in de hal lagen, kon het publiek er 4 dagen niet terecht voor het geven van bloed. Er zou daardoor een tekort zijn ontstaan. Er is slechts een reserve voor de ziekenhuizen van 2 dagen, enkel voor urgentiegevallen. De geplande operaties zijn uitgesteld.

Ik kan het van hieruit moeilijk controleren, maar heb de indruk dat het eerder een politiek spelletje is in de pers, om de mensen van ASOTRAEXDAN verdacht te maken. Hemofiliepatientjes zouden ook hun bloed niet hebben gekregen de afgelopen dagen...
De verdachtmakingen zouden dan komen uit de hoek van het FSLN, via de directeur van het centrum. Misschien wordt de situatie ook gebruikt om een nieuwe donoren te werven en een grotere reserve op te bouwen.

Toen ik er gisteren was, heb ik niet gemerkt dat mensen de toegang werd geweigerd. Vroeger was de bloedbank in ieder geval in een ander gebouw gevestigd. Ik moest gisteren ook zoeken naar de mensen van ASOTRAEXDAN en bij een ander gebouw van het Rode Kruis werd mij gevraagd "komt U om bloed te geven?" Tegelijkertijd kwamen andere mensen bloed halen.
(het systeem is hier: iemand geeft bloed, een familielid of bekende, en krijgt een 'tegoedbon': hiermee kan hij of zij bloed krijgen voor een ziek familielid. Enkel in noodgevallen krijg je bloed zonder zo'n 'tegoedbon')

De relatie tussen het FSLN en de actievoerders van ASOTRAEXDAN is zeer gespannen. Hoewel de campesinos afhankelijk zijn van de steun van de FSLN-parlementsleden om hun akkoord met de regering te realiseren, vallen ze vaak FSLN-leden aan. Kop van jut zijn Marcelino Garcia, parlementslid uit Chinandega, en Omar Cabezas, een soort nationale Ombudsman voor de Mensenrechten (tevens een FSLN-benoeming).

Marcelino Garcia is tevens bestuurder van TRABANIC, een vennootschap dat 25% van de opbrengsten van de bananenexport aan de arbeiders moet uitkeren (ook dit is hier wettelijk vastgelegd).
In de afgelopen 10 jaar kreeg TRABANIC 20 miljoen dollar van de bananenmultinationals, maar slechts 10 miljoen werd aan de arbeiders uitgekeerd. er is dus 10 miljoen zoek en Garcia geeft geen enkele verklaring voor het verschil.
Hij staat echter dicht bij Daniel Ortega en is daardoor 'onaantastbaar'.
Omar cabezas heeft tot nu toe nog niets gedaan voor de Nemagon-slachtoffers, hij weigerde te bemiddelen.

Echter: Victorino espinales is oud-FSLN parlementslid uit de jaren '80. Maar hij keerde het FSLN teleurgesteld de rug toe en is één van de 'dissidenten'. Zijn vrouw werkte in de Procudaria de los Derechos Humanos, het commisariaat waar Cabezas de baas is. Cabezas heeft haar ontslagen, volgens het echtpaar 'omdat ze de vrouw van Victorino Espinales' is.
Het maakt de hele discussie een stuk ingewikkelder, wanneer er persoonlijke vetes meespelen.


Ander goed nieuws voor de bananenarbeiders:
Een rechter in Chinandega heeft Dole, Standard Fruit, Dow Chemical, Occidental en Shell (de producenten en gebruikers van Nemagon in Nicaragua) veroordeeld tot het betalen van 97 miljoen $ aan 150 slachtoffers (overigens van een andere groep dan de mensen van ASOTRAEXDAN).
Het komt neer op schadevergoedingen van 200.000 $ tot 1.200.000 $ per persoon.
Voor 51 anderen was er onvoldoende (medisch) bewijs.

Deel van de bewijsstukken: Standard Fruit gebruikte de drinkwaterleidingen van de arbeiders 's-nachts voor de irrigatie met Nemagon!

Er moet nu wel een tweede proces komen in de VS om het vonnis uitgevoerd te krijgen. Dit is overigens niet de eerste veroordeling en er loopt al een proces in de VS.
Dit proces in Chinandega begon in 2001, op basis van de Wet 364 (zie boven)... het is dus de vraag of en wanneer deze mensen iets van het geld zullen zien. Gezien hun chronische aandoeningen als gevolg van Nemagon zijn zij dan waarschijnlijk al lang overleden.